انتقال آب ارس به اروميه، انتقاد هميشگي كارشناسان احداث جاده، درياچه را نابود كرده، نه سدسازي اعتماد|بحث نجات درياچه اروميه، يكي از مباحثي است كه در طول اين سال‌ها، سازمان محيط زيست كه متولي حفاظت از اين زيستگاه بوده با روش‌هاي مختلف و بعضا عجيب درصدد آن برآمده است، راه‌هايي كه در اكثر مواقع با مخالفت كارشناسان و زيرسوال بردن آنها مواجه شده است. زماني خبر رسيد كه قرار است درياچه را با بارورسازي ابرهاي منطقه آبدار كنند و زماني ديگر خبر از انتقال آب رود ارس به اين حوضه آبخيز رسيد. انتقال آب از حوضه‌يي به حوضه ديگر هميشه مورد نقد كارشناسان بوده و هست. انتقال آب خزر به دشت مركزي ايران هم مخالفان خود را همچنان دارد. استدلال اين كارشناسان بر اين است كه هر حوضه آبي مختصات خود را دارد و امكان انتقال آب ميان حوضه‌يي از راه‌هايي است كه بهتر است به آن پرداخته نشود. اما كارشناسي در اين ميان خبر از اين داده كه آنچه باعث خشكي درياچه اروميه شده است، احداث سد نبوده، احداث جاده‌يي به نام جاده كلانتري بوده است. بهروز دهزاد در اين خصوص به ايسنا گفته است: «درياچه اروميه از زماني دچار اين سرنوشت شد كه جاده‌يي را به صورت كاملا غيرعلمي و غيراصولي در وسط آن احداث كرده و با تخريب يك كوه و ريختن سنگ‌ها به داخل آب، درياچه را به دو نيم تقسيم كردند. اين كار باعث قطع جريان آب درياچه شد. در حالي كه جريان آب درياچه، حكم خون در بدن انسان را داشته و همان‌گونه كه خون باعث اكسيژن رساني به اعضاي مختلف بدن مي‌شود، با خنك‌تر كردن درياچه، موجب كاهش تبخير آب‌هاي آن مي‌شود.» استاد دانشگاه شهيد بهشتي با بيان اينكه براي نجات درياچه اروميه بايد پيش از هر كاري جاده را از ميان برداشت، افزود: «تاكنون مديراني كه براي حل مشكل درياچه اروميه انتخاب شده‌اند هيچ كدام سررشته‌يي از كار نداشته‌ و با اقدامات نامناسب خود هر روز وضع آن را از آنچه هست بدتر مي‌كنند.»اما در ميان طرح‌هاي گوناگون و رنگ و وارنگ نجات درياچه، بانك جهاني هم براي حل اين معضل زيست محيطي بودجه‌يي را درنظر گرفته بود و قرار بود طي يك پروژه انجام شود. بودجه‌يي كه در اين ميان نيست و نابود شده و خبري از آن نيست. دهزاد در اين خصوص گفت: «در اواخر دولت دهم پروژه‌يي با همكاري بانك جهاني براي نجات درياچه اروميه طراحي شد كه حتي يك صفحه كاغذ هم از وضعيت اجراي آن ارائه نشده است و در آخر هم اصلا معلوم نشد وام‌هاي هنگفتي كه از بانك جهاني گرفته شده و بايد بازگردانده شود كجا رفت. سازمان حفاظت محيط زيست نبايد پشت درهاي بسته براي محيط زيست كشور تصميم بگيرد، كارها بايد به صورت شفاف انجام گرفته و جامعه كارشناسي در جريان تصميم‌گيري‌ها قرار گيرند.»انتقال آب ارس به درياچه اروميه نيز از نگاه اين كارشناس اكولوژي آب‌هاي داخلي بي‌فايده و بدون مطالعه ابعاد تخريب اعلام شد. وي اين طرح را مانند ديگر طرح‌هايي كه براي درياچه اروميه به اجرا درآمده، كاملا احساسي و عجولانه دانست و گفت: «رود ارس اكولوژي مخصوص به خود را داشته و متعلق به منطقه ديگري است و با وجود مبالغ بسياري كه در اين طرح هزينه شده، تنها شاهد نابودي رودخانه ارس خواهيم بود. آبي كه منتقل مي‌شود اصلا به درياچه نمي‌رسد و روستاييان در ميان راه آن را برداشت مي‌كنند. زيرا انتقال آب تابع اصول و قوانيني است كه هيچ كدام از آنها در اين طرح در نظر گرفته نشده است.»وي تصريح كرد: «متاسفانه سال‌هاست كه جامعه كارشناسي كشور حوصله بررسي آمارها و تحقيقات انجام شده را ندارند و هميشه راحت‌ترين راه را براي حل مسائل و مشكلات ارائه مي‌دهند. به عنوان مثال بسياري از كارشناسان سدها را عامل خشكي درياچه اروميه معرفي مي‌كنند در صورتي كه اين گونه نيست.»درياچه اروميه، درياچه‌يي با وسعت حدود 3درصد مساحت كل كشور، درحال خشك شدن نيست، ‌خشك شده است. عده‌يي مي‌گويند اين درياچه قابل بازگشت نيست و عده‌يي ديگر هنوز اميدوارند شايد اتفاقي بيفتد و اروميه دوباره زنده شود. شايد در آينده‌يي نه‌چندان دور تنها قصه‌يي از اروميه باقي مي‌ماند و فرزندان‌مان جز نامي از دومين درياچه شور دنيا به ياد نياورند.